آزمايشهاي درماني
آزمايش درماني دارو در يك بيمار خاص بايد براي مدتي كه از قبل مشخص شده است ادامه يابد. چون ارزيابي علائم رفتاري مشكلتر از علائم فيزيولوژيك (مثل فشارخون) است، مشخص نمودن علائم مورد نظر در شروع درمان اهميت زیادی دارد. اگر دارويي براي كاستن از علائم مورد نظر در طول مدتي خاص موثر واقع نگردد، و اگر دلايل ديگري براي عدم واكنش شناخته نشود، دارو باید به تدريج كم شده و قطع شود؛ زیرا قطع ناگهاني تقريبا هرگونه داروي موثر بر روان، ممكن است موجب آشفتگي بيشتر اعمال مغزي گردد؛ برای مثال قطع آنتاگونيستهاي دوپامين موجب بروز ديسكينزي ديررس ميشود(کلتنر و فولکس، 2005؛ استین، لرر و استال، 2005).