روان‌درماني پويشي كوتاه مدت
رويكرد روان پويشي كوتاه مدت عموما به دليل نيازهاي درمانجويان ايجاد شده است. در درمان‌هاي روان‌پويشي كوتاه مدت از مفاهيم اصلي روان‌پويشي مانند مراحل رواني- جنسي، مراحل رواني- اجتماعي، روابط شي، وجود فرآيندها و مقاومت‌هاي ناهشيار و … استفاده مي‌شود(باکلی، 2003، فورلانگ، 2005، جوانیدیس، 2006، مک ویلیامز، 2004، سمپل و همکاران، 2005، سادوک ، سادوک و رویز، 2009).
اغلب شكل‌هاي رويكردهاي درماني كوتاه مدت از درمانگر مي‌خواهند در تدوين سريع تمركز درماني كه به زير سطح مشكلات و نشانه‌هاي موجود مي‌رود، نقش فعالي داشته باشد.
برخي از اهداف رويكردهاي كوتاه مدت عبارتند از: حل كردن تعارض، دسترسي به احساسات، افزايش دادن امكانات تصميم‌گيري، بهبود بخشيدن به روابط بين فردي.
پروچاسكا و نوركراس معتقدند كه رويكردهاي روان پويشي كوتاه مدت داراي ويژگي‌هاي زير هستند:
• تعيين محدوديت زماني
• هدف قرار دادن مشكل ميان فرد خاص در همان ابتداي جلسه درمان
• اختيار كردن موضع درماني
• ايجاد رابطه درماني
• استفاده نسبتا زود از تعبير رابطه درماني