مرحله دوم: مرحله انتقال
در اين مرحله اضطراب در بين اعضاي گروه افزايش مي‌يابد. و عمدتا ناشي از عوامل دروني است. اين اضطراب عمدتا با از دست دادن كنترل، سوء تفاهم، ترد شدن از طرف گروه و عدم اعتماد همراه است. وظيفه رهبر گروه اين است كه اعتماد لازم را ايجاد كرده تا اعضا بتوانند نگراني‌هاي خود را بيان كرده تا بيان منابع اضطراب، اضطراب را كاهش دهند و بنابراين اعضا اين مرحله به سلامتي بگذرند. در اين مرحله اعضا ترس‌هاي خاصي دارند براي مثال «ترس از ابله پنداشته شدن خويش»، «ترس از طرد شدن»، «ترس از تهي شدن»، «ترس از فقدان كنترل»، «ترس از خودافشايي»، وظيفه رهبر گروه اين است كه اعضا را تشويق نمايند تا با ترس‌هاي‌شان مواجهه شوند، اگر اعضا تصميم به افشاي ترس‌هايي كه دارند، بكنند، بنياد خوبي براي اعتماد ايجاد مي‌شود و باعث مي‌شود اعضا به طور سازنده‌اي همزمان با تكامل گروه با ساير مسايل شخصي‌شان كنار بيايند.
رفتارهاي مشكل و دشوار اعضاي گروه در اين مرحله عبارتند از: سكوت و عدم مشاركت، رفتار انحصارطلب: داستان‌گويي، زير سوال بردن، نصحيت كردن، غمخواري، رفتار خصمانه، وابستگي، برتري‌جويي، معاشرت كردن، توجيه عقلي و عاطفي كردن(کوری و کوری، ترجمه نقشبندی و همکاران، 1382).