والدين در طرح مسائل ج ن س ی با فرزندانشان با اشکالهايي روبرو
ميشوند. 3 مانع اساسي که موجب اشکالاتي در اين ارتباط ميشوند، عبارتند
از:
1- آگاهي نداشتن والدين از چگونگي روش آموزشهاي ج ن س ی و نداشتن احساس
راحتي آنها براي طرح اين مساله
2- ترس از شکستن حريمهاي خانواده
3- ناآگاهي از زمان مناسب براي آموزشهاي جنسي
آموزش مسائل ج ن س ی با در نظر
گرفتن اين 3 روش بايد انجام شود:
1- آموختن و ادراک حقيقتها و عواقب ناشي
از فعاليتهاي ج ن س ی (به ويژه در نوجوانان)
2- ارائه چارچوبي از ارزشهاي
مذهبي- اجتماعي و خانوادگي درباره ارتباط و فعاليتهاي ج ن س ی به نوجوانان
3- آموختن اين نکته اساسي به نوجوانان که کجا و در کدام موقعيتها بايد احساسات و
هيجانهاي خود را بروز دهند.
ميتوان گفت مناسبترين زمان براي آموزش مسائل
ج ن س ی به کودک زماني است که خود او سؤالي مطرح ميکند. در اين هنگام حس کنجکاوي او
برانگيخته شده است و بايد از آن استفاده شود. تجربه نشان داده است که کودکاني که در
روستا زندگي ميکنند و شاهد فعاليتهاي توليدمثل و تولد حيوانات بودهاند، سؤالهاي
کمتري از والدين خود ميپرسند. در خانه نيز ميتوان با فراهم کردن موقعيتهايي براي
آموزش، بسياري از اطلاعات صحيح را در حد فهم کودکان در اختيار آنها گذاشت. طرح
مسائلي درباره بلوغ و نشانههاي آن پيش از بلوغ، فرصت خوبي براي حل مشکلات آموزشي
کودکان و نوجوانان خواهد بود، در غير اين صورت به ناچار اطلاعاتي غلط از محيط و
گروههاي همسال خود ميگيرند. درباره کودکان از همان سنين کم رعايت برخي مسائل
الزامي و کمککننده است و باعث نزديکي بيشتر بچه با والد همجنس ميشود. والدي که
بايد از آغاز و متناسب سن او اطلاعاتي در اختيارش قرار دهد. به عنوان
مثال:
1- رسيدگي بيشتر پدر به فرزند پسر
2- پوشش مناسب در زمان حضور
کودک، يعني نپوشيدن لباسهاي بدننما و پوشاندن اندامهايي که نزد کودک داراي حرمت
تلقي ميشوند.
3- حتي هنگام حمام کردن کودک نيز لباس مناسب بپوشيد. متاسفانه
در برخي خانوادهها کودکان غيرهمجنس را با هم حمام ميبرند که تأثير بسيار نامطلوبي
در رشد کودک در سنين بعدي خواهد داشت.
4- هنگام شستوشوي بدن کودک، حداقل
دستکاري ناحيه تناسلي براي تميز کردن آن ناحيه انجام شود.
5- اجتناب اکيد از
ايجاد رابطه زناشويي در محيطي که امکان حضور کودک وجود دارد